Devil Hunters PBF

-Cholerna szmata! - warknąłem zbierając się z podłogi. Spojrzałem wściekły na potwora.
-Oberwiesz za to! - krzyknąłem chowając miecz, po czym zacząłem biec w stronę harpii chcąc ją złapać, ściągnąć na ziemię i zabić głołymi rękoma poprzez rozwalenie czaszki pięściami.

Uśmiechnąłem się szyderczo, patrząc jak harpia pada nieżywa.
-Więc Glock się nie zaciął... Dobrze...-Pomyślałem, po czym rzuciłem okiem na pole walki. Schowałem pistolet do kabury, a wyciągnąłem swój miecz. Podszedłem do Ivesa na taką odległość, aby mu nie przeszkadzać w walce, ale i na taką, żeby móc pomóc "zakonnikowi" w razie ataku srebrnych potworów.

Amy ocaliła Lili. Scott obserwował poczynania Ivesa, zaś co do francuza harpia dała się chwycić i wtedy uniosła się 20 m nad ziemię. Po czym gwałtownie zanurkowała w dół. Jakiś metr nad ziemią odepchnęła cię i uderzyłeś z impetem o ziemię na szczęście twój kręgosłup nie został uszkodzony. Srebrne harpie przyglądały się teraz z ciekawością Scottowi. Zaś dwie normalne ruszył na ranną Azjatkę i wampirzycę.

*Dwie harpie na mnie jedną...bo Dziewczynę nie mogę liczyć...* Wyciągnęłam Eagle'a i wycelowałam w harpie (po kilka naboi na każdą) Odrzuciwszy broń, oburącz chwyciłam katanę i czekałam aż się zbliżą. Liczyłam się z tym, że tym razem mogę oberwać więc rozluźniłam się nieco, by zmniejszyć napięcie mięśni (i co za tym idzie - ewentualne obrażenia).Przygotowana atakuję, starając się je odepchnąć przy okazji.

Poleżałem chwilę na ziemi do czasu aż opadły tumany kurzu. Zacząłem powoli wstawać sprawdzając czy niczego w sobie nie uszkodziłem. Wszystko wydawało się jednak w porządku. Doskwierał mi tylko leciutki ból "wszystkiego". Zauważyłem wtedy, że przestałem pilnować harpii. Postarałem się zlokalizować ją czekając na jej ruch i obmyślając jak ją wykończyć

Byłem rozproszony. Z jednej strony na Ivesa spadała kula ognia, z drugiej mogłem zaatakować jedną z harpii. Nie myśląc wiele wyciągnąłem miecz i skoczyłem do kuli ognia. Machnąłem mieczem w jej stronę, aby ją rozproszyć.

Żadna z harpii nie atakowała mnie na razie, więc nie zaprzątałam sobie głowy atakiem również. Nie posiadałam żadnych umiejętności medycznych więc nie potrafiłam pomóc dziewczynie. Przeszukałam samochód w poszukiwaniu amunicji i przeładowałam broń. Po czym chwilę wykorzystałam na odpoczynek. Nie wiedziałam co zrobią srebrnowłose potwory.

Scott ruszył się na pomoc przyjacielowi, który wykonał odskok do tyłu i oberwał z główki od osoby, której chciał pomóc. Lili leżała na ziemi, do bólu doszła gorączka. Przed Amy pojawiła się harpia zwykła, i wycelowała szponami w szyję assasynki.

Uderzenie wytrąciło mnie na chwile z rytmu więc wstrzymałem atak, dotknąłem głowy sprawdzając czy jej nie rozcięłem, po czym znów ruszyłem na bestię bez broni.

-Auć!-Krzyknąłem z bólu, gdy Ives pociągnął mnie przez przypadek "z dyńki". Chwilę bolało, lecz kilka głębokich wdechów i wydechów pozwoliło uśmierzyć ból i uspokoić się. Zauważyłem, że Ives biegnie na jedną z harpii, więc zaprzestałem ataku. Widziałem jednak, że srebrne harpie mi się przyglądały. Wróciłem do pozycji obronnej, czyli lewa ręka na rękojeści miecza, a prawa na pistolet w kaburze.