Devil Hunters PBF

Korzystając z tego, że z pewnością wybił się z rytmu, postanowilem, zdecydować się na ryzykowny ruch.
Wbiłem więc nieuważnie mieczw z ziemię, lewą nogę wystawiłem ze jego prawą i popchnąłem go licząc na upadek.
Jeśli mi się udało staram się na nim siąść tak aby ręce miał mięcy moimi nogami, a szyję dociskam mu przedramieniem licząc na to że Scott dokończy dzieła.
Jeśli natomiast nie staram się jak najskteczniej bronić przed ruchem przeciwnika.

Przybliżyłem się trochę, aby być w pogotowiu. Przy nieumarłym te runy, które były na mym mieczu od niepamietnych czasów, zaczęły odbijać światło słoneczne, co było ciekawym zjawiskiem. Ciągle gardę trzymałem, a swój ciężar staram się roznosić równomiernie na nogach, aby mieć jakąś równowagę.

-Fuck. - wymamrotałem zrezygnowany.
Po czym szybko wycofałem się i krzyknąłem glośno.
-Co jest do cholery z centaurami?!
Dając okazję do zabay "szkotowi".

Gdy palec chłopaka o szkockich rysach powędrował ku spustowi broni natychmiast zaczelem obracac kataną..
-Książe ukaż im swoją moc.- Powiedziałem chłodnym głosem. Obracajaca się katana zaczeła wydłużać się po chwili zmieniając się w łancuch z dwoma ostrzami na każdym z końców. Starałe się aby bron wywołana w ruch obrotowy odbiła wszystkie kule posłane w moja strone. Natomiast drugim ostrzem cisnełem w śmiertelnika dzierżącego pistolet..

- Osz cholera... Mamy tu hardcore'owego gracza... - Powiedziałem sam do siebie. Pistolet schowałem, a mieczem trzymałem gardę. Ciągle zastanawiałem się, jaką taktyką by tu go przyziemić. Ives nie miał ręki, więc jest niemały problem, zwłaszcza, że dowódca Centaurów ciągle chce naszej śmierci.
- Koniec kontemplowań! - Krzyknąłem, po czym zaszarżowałem w stronę umarlaka, ciągnąc miecz po ziemi. Gdy byłem jakoś w połowie drogi, skoczyłem, obracajac się wokół własnej osi. Miałem nadzieję, że tym ruchem pozbawię licza połowy resztek jego czaszki.

Obejrzałem rękę, zaśmiałem się pod nosem i stanąłęm prosto. Z mieczem w ręce dalej oglądałem starcie.

Krecac ostrzem jak lassem zaczelem powoli zmniejszac predkosc wirujacej w powietrzu broni. Probujac zaskoczyc przeciwnika przyciagnelem do siebie "ksiecia krwi" chwytajac ostrze w dlon. Natomiast drugim ostrzem zaczelem krecic tak aby wytworzyc wirujaca tarcze zmierzajac w kierunku oponenta.
-Twoj ruch mlody..-Powiedzialem.. Bylem gotowy do obrony jak i do ataku..

Ruszyłem powoli w stronę walczących, gotów do obrony.

Zacząłem przyspieszać, kończąc na sprincie, depcząc przy okazji ślimaki które mnie wyprzedzały.
-Nie na podwójnej ciągłej. - krzyknąłem do pozostających w tyle rozdeptanych skorupek z breją w środku.
Będąc już blisko truposzczaka, postanowiłem obrucić się bokiem, uderzyć go "z bara" a potem, kłuć na poziomie piersi.

Widzac jak chlpak bedacy w powietrzu zaczal strzelac do mnie uzylem tarczy aby oslonic sie przed seria wystrzelona we mnie. Jednak drugi przeciwnik ruszyl na mnie wiec utawilem tak tarcze aby pociski odbijajac sie od wirujacego ostrza trafily w jednorekiego.