Devil Hunters PBF

Miałem dość owego wilczka nie dość że uniknął przebicia to jeszcze atakował nowego. Kiedy Dante strzelił mu w nogi stanąłem przed nim z mieczem tak ustawionym aby aby upadając odciął jego głowę.

Ostatnio edytowany przez ark0n (2009-09-15 22:12:06)

Gdy wilkołak przeżył, byłam wściekła. Wykorzystując adrenalinę, za której przypływ odpowiadał fakt, że brzydal przeżył, rzuciłam się na wilkołaka, by popchnąć go na miecz wiedźmina, tym samym trzymając ostrze skierowane w jego klatę(klatę wilkołaka,nie wiedźmina xD). Nogami owinęłam go, tak by nie spaść i ograniczyć jego ruchy.

-K***a! Jak mam być silnym wampirem do cholery, skoro jestem nim od zaledwie kilku dni!! - gość wkurzył mnie niezmiernie. - Nie jestem jakimś 400-letnim wampirem! I wcale nie planowałam nim być! - kopnęłam z wściekłości coś o organicznej budowie, aczkolwiek nie byłam pewna czy jest to wilkołak, czy któryś z moich towarzyszy. - I co to w ogóle za koleś?! Chodź tu i powiedz mi to jeszcze raz! Wracaj tu, mądralo! Masz coś do zarzucenia, to pokaż jak ma walczyć prawdziwy wampir! - wykrzyczałam w ataku furii.

Poraz kolejny ktos zainterweniowal podczas walki i znowu nie moglismy skonczyc walki.
-K***a! Jak mam być silnym wampirem do cholery, skoro jestem nim od zaledwie kilku dni!! Nie jestem jakimś 400-letnim wampirem! I wcale nie planowałam nim być!
-Auuu, to bolało. Słodka Amy nie denerwuj się tak bo nas pozabijasz. A co do tego imbecyla, kiedy jeszcze raz go spotkamy zabij go nic więcej a ulży ci.
Podczas konwersacji spojrzalem sie na serce Wilkolaka *Moze sie przydac powinienem je schowac*pomyslalem i probowalem wstac ale Ryan lezal na mnie.
-Ryan zlaz ze mnie! Szybko!
Jedyna reakcja Ryana bylo...wyciegniecie papierosa i zapalenie go. *Grrrr niech sie pospieszy bo inaczej ktos inny zabie--*pomyslalem i ujrzalem Wiedzmaka szybko podnoszacego serce.
-.....great just fu**ing  great...-_-.

(piszcie dalej xDD)
(w okolicy kręci się kilka wilków więc możecie sobie popolować)

- Mogę iść jeżeli tylko Amy i jej obrońca się zgodzi. - mówiąc do Dantego patrzyłęm się na Amy i Elrica czekając na jakąkolwiek reakcje...

*Eh ci mężczyźni, nic tylko by się kłócili o jakieś pierdoły. Mam do wyboru spacer z milczkiem natarczywie nazywającym mnie wampirzycą i z świrem który gada z własnym mieczem, albo pilnowanie samochodu z wiedźmakiem, który tylko czeka na okazję aby zanurzyć swoją klingę w moim ciele i umyć ją moją krwią. Co by tu wybrać... Skoro dla obu moja obecność jest ciężarem to zostanę z żądnym krwi mordercą.- Widzę, że nie zostawiacie mi wyboru i jestem zmuszona zostać w obozie.

Gdy wyszliśmy z obozowiska odrazu natknęliśmy się na małą grupkę wilków. Było ich tylko pięć.
- Chyba nie sprawią nam kłopotu - Powiedziałem po czym ruszyłem na pierwszego wilka. Gdy ssak zauważył że się do niego zbliżam ruszył w moją stronę. Gdy zwierzę było blisko mnie wykonałem poziome cięcie po krtani wilka. Nie minęła minuta zanim wilk zdechł wykrwawiając się.
- Jeden padł... Jeszcze tylko cztery. Po chwili kolejny wilk ruszył w moją stronę a za nim biegł jego towarzysz. Bliżej stojący ssak chciał skoczyć mi do gardła ale zrobiłem unik w bok przecinająć wilczka w pół.
~ No całkiem  dobrze Ryan. Rośniesz w siłę..należało mu się ~ Skomentował książę nie kończąc wypowiedzi ~ Hmph..spójż zasiebie ~szybko dodał. Obracając głowę widziałem tylko moment jak kolejny wilk jest blisko mnie pędząc w moją stronę z pazurami gotowymi do ataku. Niebyło chwili na zastanowienie, gdyż wilk leciał na mnie chcąc mnie rozszarpać. Nie zwlekając zrobiłem unik kładąc się szybko na ziemi. Na szczęście był to dobry pomysł. Ssak niespodziewanie znalazł się nademną. Przed moimi oczami zanjdował się jego brzuch. Bez zastanowienia wbiłem ostrze w brzuch wilka.
~ Długo masz tak zamiar leżeć z wilkiem wbitym we mnie?? ~
- Przecież ty tego nie czujesz - Odpowiedziałem ściągając martwe zwierze  z katany nogą..
- Teraz twoja kolej.. - Powiedziałem do Dantego strząchając krew z katany i odpalając papierosa..

Ostatnio edytowany przez headhunter (2009-09-20 11:30:56)

-Proponowałbym jeszcze trochę się rozejrzeć. Nie wiadomo co za monstra czają się w tym lesie. Lepiej będzie jak się jeszcze trochę pokręcimy...

Dalej kontynuowaliśmy drogę przez las nagle usłyszałem coś instynktownie wyciągnąłem katanę po chwili ujrzałem małego wilczka .Wyglądał jakby niedawno się urodził *Shit nie zabiję takiego małego wilka*
-Ryan co z nim robimy? Ja proponuję go zabrać albo zostawić.
-Czy Ciebie pojebało? Ja napewno nie będę się opiekował wilkiem..
To ja się zaopiekuję i ch*j.
Po tych słowach podszedłem do małego i go chwyciłem.
-Idziemy dalej?
-Taaa.. Ciekawe skad weźmiesz żarcie dla tego wilka. Pizzą go chyba nie masz zamiaru karmić.
-Kupię jakieś mięso albo...!
Po chwili zauważyłem królika więc szybko wyciągnąłem Glock17 i zastrzeliłem stworzenie po czym podszedłem do trupa i chwyciłem go za uszy.
-Już mam żarcie dla niego.
- Ty naprawde jesteś dziwny..Zabić królika żeby wilka nakarmić..
-Eeeee on młody a one mleko jeszcze piją może niepotrzebnie zabijałem królika...
-Chyba tak.. Lepiej wracajmy do obozu.
-Ok ale jak się domyślam Elric i Wampirzyca się świetnie bawią.
Powiedziałem i ruszyłem jedną ręką trzymając wilka a drugą trzymałem przy rękojeści Sorrowa.